Wij hebben deze vrouw opgespoord met hulp van Hanna Möllers van Radio Bremen. Zij heeft nog nachtmerries van de ontdekking, en wil daarom niet bij naam genoemd worden. Drie dagen eerder rende ze hetzelfde rondje door het park. Toen zag ze ook al witte sportschoenen in het struikgewas. “Ik dacht dat er een man stond te plassen. Dat zie je vaker.” Toen ze opnieuw ging hardlopen zag ze dezelfde schoenen op dezelfde plek, en ging ze iets dichterbij kijken.
- 12:20 uur. De jogster belt de politie. “Ik zag een donkere man met een knik in zijn nek. Ik heb direct alarm geslagen. De dienstdoende agent zei: ‘Zelfmoord. Dat gebeurt vaker, vlak na nieuwjaar.’”
- 13:45 uur. De lijkschouwer noteert zijn bevindingen: een atypische verhanging met een stofriem van 3,5 centimeter breed. Geen afweersporen, geen andere tekenen van geweld toegebracht door derden. Zelfmoord.
- 14:15 uur. Het lichaam van Kahsay Mekonen wordt afgevoerd naar koelcel 13.
“Ik heb nog gekeken of er iets over zijn dood in de krant stond”, vertelt de jogster. “Niets. Ook van de politie heb ik niets meer vernomen.”
De knoop hangt er nog
Januari 2015. De jogster wijst ons de plek in het Bürgerpark aan waar ze Mekonen vond. Een dennenboom met dunne takken die ook in de winter nog groen zijn. Aan een tak op ongeveer 2 meter hoogte ontdekken we de helft van de riem waarmee Mekonen was opgeknoopt.
We nemen de lugubere ontdekking op voor de radio-uitzending van Argos
De Duitse politie heeft destijds zijn lichaam losgesneden, maar de rest gewoon laten hangen.
Dat het dezelfde riem is weten we door de foto’s uit het Duitse politiedossier.
Dit is een uitsnede van een van de foto’s. 
“Andere doodsoorzaken dienen te worden uitgesloten”
Met forensisch patholoog
Frank van de Goot Frank van de Goot is een geregistreerd anatomische patholoog en getuige-deskundige op het gebied van de forensische pathologie. De eerste zeven jaar van zijn carrière werkte hij zowel als lijkschouwer bij het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) in Den Haag, Nederland en als een anatomische Patholoog bij het VU medisch centrum. Hij werkt nu bij Symbiant Pathology Expert Centre. kijken we naar het Obduktionsprotokoll. Twee weken na de vondst van Mekonens lichaam heeft de Duitse politie alsnog autopsie laten verrichten.
Uit het politiedossier blijkt dat de autoriteiten in Bremen het onderzoek meteen afsloten. ‘Mekonen heeft zich, met een suïcidale intentie, zelfstandig opgehangen aan een boom met een riem.’ [..] ‘Geen opdracht tot obductie.’ Na verschillende e-mails van onder meer familielid Tarreke Tuquabo, advocaat Sinoo en een rechercheur uit Utrecht, besluiten de autoriteiten echter om alsnog een autopsie te laten uitvoeren.
Todesursache: Erhängen, zo luidt de conclusie wederom. Maar wat de precieze doodsoorzaak is (verstikking of afknelling van de bloedvaten) staat niet in het rapport. Ook het tijdstip van overlijden is niet vastgesteld. Dat is, volgens het dossier, ergens tussen 26 december 2013 (de dag dat hij voor het laatst in leven is gezien) en 5 januari (de dag waarop zijn lichaam is gevonden).
Dood door verhanging is ook de eerste ingeving van forensisch patholoog Van de Goot.
“Ik zou het eigenlijk zelf omschreven hebben als: ‘Er is geen anatomische doodsoorzaak. De bevindingen zijn vooralsnog niet geheel specifiek, maar zouden kunnen passen bij verhangen. Andere doodsoorzaken dienen te worden uitgesloten’.”
Als we verder door het sectierapport bladeren, ziet Van de Goot echter details die hem “de wenkbrauwen doen fronsen”. Zaken die niet “een, twee, drie te rijmen zijn met het gemak waarmee de eindconclusie wordt getrokken.”
Details uit het sectierapport
Alleen getest op drugs
Waarom heeft Mekonen een pleister in zijn elleboogholte? Is er iets bij hem ingespoten? Bloed afgenomen?
Naast de autopsie lieten de autoriteiten in Bremen een zogeheten toxicologisch onderzoek uitvoeren.
Hartbloed, bloed uit de beenaderen en urine zijn naar het laboratorium gestuurd voor onderzoek. Hoewel bijvoorbeeld cannabis jaren na de dood nog terug te vinden is in het lichaam, neemt de kwaliteit van het onderzoek af naarmate er meer tijd is verstreken voordat het wordt uitgevoerd. Daarmee werd gecontroleerd of Mekonen bepaalde (giftige) stoffen in zijn lichaam had.
In Mekonens bloed en urine zijn volgens de dienstdoende arts geen medicijnen of drugs aangetroffen. ‘Alles bij elkaar heeft de analyse geen bewijs opgeleverd dat de heer Mekonen ten tijde van zijn overlijden gesedeerd was.’
“Dit rijtje van amfetamine, benzodiazepinen, cocaïne, methadon, opiaten en antidepressiva, dat is het standaard kleine toxrijtje, dat doen ze in Nederland overal zo”, zegt Frank van de Goot.
Volgens de forensisch patholoog is enkel gezocht naar de meest voorkomende drugs en een paar medicamenten.
“Vluchtige stoffen, daar is zonder meer niet naar gekeken. De ethers, de chloroformen en de aanverwante dingen. De onmachtigmakers. Daar wordt niet naar gekeken.”
Kortom: Er is enkel gecheckt of Mekonen onder invloed van drugs aan zijn einde is gekomen. Dat is niet het geval. Het toxicologisch onderzoek sluit niet uit dat Mekonen met gif om het leven is gebracht, of voorafgaand aan zijn dood is gedrogeerd.
“Ingezet op zelfmoord”
“Er is een insteek geweest van zelfdoding”, zegt forensisch patholoog Van de Goot. “Eigenlijk is er gezegd zo van: ‘Er is gekeken. We hebben wat dit gedaan en wat dat gedaan. We hebben geen aanwijzingen om te denken aan iets anders. Zelfdoding is een hele goede optie. Klaar’.”
Zelfdoding is een hele goede optie. Klaar.
Tweet This
Zelfdoding is volgens Van de Goot nog steeds een reële optie. “Als van deze man bekend was dat hij al vijftien keer had aangekondigd dat hij er een eind aan wilde maken. Zo van: ‘Ik hang mij in het park op aan de eerste de beste broekriem die ik tegenkom’, dan zou deze zaak gesloten kunnen worden.”
We hebben het sectierapport en de kanttekeningen van Frank van de Goot voorgelegd aan een Duitse hoogleraar forensische pathologie. Ook hij stelt dat uit de hele gang van zaken blijkt dat niemand deze zaak wilde onderzoeken. In Duitsland niet, en in Nederland niet.
Als de context verandert, dan komen de vreemde details uit het sectierapport ‘in een ander daglicht te staan’, aldus Van de Goot.
De grote vraag is dus: Wat is er tijdens de laatste weken van Mekonens leven voorgevallen?
Ga naar hoofdstuk 3 | Naar Duitsland